esgarrapar - verb

es·gar·ra·par

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esgarrapo
esgarrapes
esgarrapa
esgarrapem
esgarrapeu
esgarrapen
esgarrapava
esgarrapaves
esgarrapava
esgarrapàvem
esgarrapàveu
esgarrapaven
esgarrapí
esgarrapares
esgarrapà
esgarrapàrem
esgarrapàreu
esgarraparen
esgarraparé
esgarraparàs
esgarraparà
esgarraparem
esgarrapareu
esgarraparan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esgarraparia
esgarraparies
esgarraparia
esgarraparíem
esgarraparíeu
esgarraparien
esgarrapi
esgarrapis
esgarrapi
esgarrapem
esgarrapeu
esgarrapin
esgarrapés
esgarrapessis
esgarrapés
esgarrapéssim
esgarrapéssiu
esgarrapessin

esgarrapa
esgarrapi
esgarrapem
esgarrapeu
esgarrapin
Infinitiuesgarrapar
Gerundiesgarrapant
Participi
esgarrapatesgarrapada
esgarrapatsesgarrapades

Flexionat com: parlar

forma nominal : esgarrapall, esgarrapada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana